ဘယ္လမ္းခရီး

ဒီမိုကေရစီ ဆိုျပီး စၾကားဘူးခဲ့တဲ့အခ်ိန္

မွာ အေပၚယံနားလည္ခဲ႔တာက

လူတစ္ဦးဟာ သူ ့ဆႏၵေတြကို လြပ္လပ္စြာ ဖြင့္ခ်ခြင့္ရိွတယ္လို ့သိခဲ့

ပါတယ္။

ဒါက အေပၚယံအေတြးဆိုတာ

ခုလက္ရိွ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရ ကို

အာဏာရွင္လို ့ေခၚတဲ႔(စစ္အစိုးရ)

က လႊဲေျပာင္းေပးျပီး ျပည္သူေတြ အငမ္း

မရ ျမိန္ယွက္စြာ သံုးစြဲၾကတဲ့အခ်ိန္မွာ

ျဖစ္ပါတယ္။ 

      

ဒီမိုကေရ စီဆိုတဲ့ေနာက္မွာ လြပ္လပ္ျခင္း

နဲ ႔ လိုက္နာျခင္း ဆိုတာ ေတြ ေနာက္ထပ္

ျပီးေတာ့ ပါလာတာကေတာ့ ဒီမိုကေရစီ

စနစ္ နဲ႔အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ႔ နိုင္ငံရဲ႕ ဓေလ့ေတြ

ျဖစ္ပါတယ္။ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ႕ေတြ ဘယ္

ေလာက္မ်ားမ်ား နိုင္ငံတြင္းမွာ ေနထိုင္တဲ့

လူသားတို ့ ေခတ္အဆက္ဆက္ အရိုးစြဲ

လာခဲ့တဲ့ ဓေလ့ကို ေတာ့ ျပဳျပင္ေျပာင္း လဲလို ့မရပါဘူး။

ကိုးကြယ္မႈ႕ ရိုးရာ ဓေလ့ ေတြကို

ျပဳျပင္ပစ္မယ္ဆိုရင္ အဲဒီ့ ဒီမို ကေရစီ

ဟာ အသံုးမဝင္တဲ့ အျပင္ အဖ်က္ အရာ

ကို ေရာက္ေစပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ ျပဳျပင္တယ္ဆိုတဲ့ေနရာမွာ

တစ္ခုရိွတာက လံုးဝေျပာင္းတာမဟုတ္ပါဘူး။

အုပ္ခ်ဳပ္မႈ႔ေအာက္က လူတန္းစား

အားလံုးရဲ႕ တူညီတဲ့အခ်က္နဲ႔

ဆန္ ့က်င္တဲ့အရာေတြကို ေဖာ္ေဆာင္

တာ အေရာင္ေမွးမွိန္ေစတာ ဟာ ပ်က္စီး

ျခင္း ကိုေရာက္ေစတာ ပါ။

က်ေနာ္တို ့ လူသားသဘာဝ အရ မေကာင္းမႈႈ႔ကို သာယာ တာ အရသာ

ေတြ႔တာဟာ ဓမၼတာ ပါ။ အဲ႔ဒီ မေကာင္း

မႈ႔ေတြ အတြက္လည္း ဒီမိုကေရစီက

ျပတ္ျပတ္သားသား လမ္းဖြင့္ေပးျပီးသား

ျဖစ္ပါတယ္။ သံုးစြဲသူအသံုးမက်တဲ့အခါ

မွာ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းတဲ့ပစၥည္းျဖစ္

ျဖစ္ ၾကာရွည္မခံပါဘူး။

ခု လက္ရိွကို စဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္ ဥာဏ္ရိွစြာ

သံုးသပ္ၾကည့္ရင္ ဘယ္လမ္းသို ့ ဦးတည္

ေနသလဲ ဆိုတာ ျမင္သာပါတယ္။

ေခါင္းေဆာင္လုပ္တဲ့သူ က ဘယ္ေလာက္ပဲ ေစတနာထားပါေစ

သံုးစြဲေနတဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ႕စနစ္က ဘယ္ေလာက္ပဲေကာင္းမြန္ပါေစ အဖ်က္အေမွာင့္ ေတြမ်ားလာတဲ့အခါ

ကားအေကာင္းစားတစ္စီး ခ်ိဳင့္ခြက္ေတြ

အျပည့္နဲ႔လမ္းမွာ ေမာင္းသလိုပဲ ကား

ေကာင္းလဲ ခရီးမတြင္ပါဘူး။

ဘယ္လမ္းဆီ သို ့ ေရာက္မွန္းမသိ

ေယာင္ဝါးဝါး မျဖစ္ေစလို ရင္

လြပ္လပ္စြာ လြပ္လပ္စြာ နဲ႔ ေခါင္းစဥ္ပဲ တပ္ေနလို ့မရပါဘူး ။ ျဖစ္ခဲ့သမ်ွကို

သင္ခန္းစာ ယူျပီးေနာင္ဘာဆက္လုပ္

မလဲ စဥ္းစား

ျပီးရင္ လက္ရိွ အမွားေတြ ဘယ္လို

အခ်ိန္မီ ကုစားမလဲ စဥ္းစားရေတာ့မွာပါ

ခုခ်ိန္မွာ မီပါေသးတယ္။

ပ်က္ေနတဲ့ စီးေမ်ာမႈ႕ေတြ ျပင္

ပိတ္ထားတဲ့ မ်က္စိေတြကို ဖြင့္

ကပ္ေနတဲ့ နားေတြကို စြင့္ က်ရေတာ့ မယ္

ျပည္သူ ဗဟို ျပဳစနစ္ ျဖစ္တဲ့

ဒီမိုကေရ စီ စနစ္မွာ ပုဂၢိဳလ္စြဲ

ပါတီ စြဲေတြကို စြန္ ့လႊတ္ျပီး

ေခါင္းေဆာင္ ဆိုတာထက္

က်ေနာ္တို ့ အမွန္တကယ္ လိုအပ္ေနတဲ့

ျငိမ္းခ်မ္းေရးပန္းတိုင္နဲ႔ မ်ွတတဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ႕ေတြ ဆီကို တက္ညီလက္ညီ

လႈပ္ရွား ၾကပါစို ့။

ဘာသာတရားကို အေလးအနက္

ထားၾကပါစို ့။

အမ်ိဳးသားေရးကို ေရွ့ရႈ႕ ၾကပါစို ့။

လို ့ တိုက္တြန္းလိုက္ပါတယ္။

လြပ္လပ္မႈ႕ကိုပဲ ဦးစားေပးမလား??

တစ္မ်ိဳးသားလံုးအေရးကိုဦးစားေပး မလား??

အေၾကာက္တရားနဲ႔ပဲ ေနသားက်မွာ လား??

ဆင္ျခင္ထံုတရားနဲ႔ အသက္ရွင္မွာ လား??

ငါ သည္ ငါ စြဲ ငါသာ မွန္မလား??

ငါတို ့စိတ္ ေတြ တူညီေစမွာလာ???

ဘယ္လမ္းဆီ သြားၾကမလဲ ??